139

bu kadar altüst edemezlerdi resmen. tüm dönem köpek gibi okula koşturduk, yoklamadan ödün vermiyolar çünkü. ödevdi bilmemneydi derken, kalmayalım geçelim diye çoğunu yapmaya çalıştık. yine iyi idare ettim kendime de vakit ayırabildim. ama yoruldum da, bişiler yapmaktan değil, yapmaya bile gerek kalmadan onların varlığını düşünüp rahat olamamaktan yoruldum. yarına sınav mı var, çalışmıyorum belki ama var o yani ve benim bugün burda rahat oturmama engel olup yüzümün sağ üst köşesinde mesela bi sivilceye sebep olabiliyor. al sevgilim gitti ankaraya gezmeye, süper de plan yapmıştı. taaa kasımdan, ben şubat için şu çıkabilir bu olabilir diye yok dedim bıraktım tek gitti. sonra finaller geldi tam hepsini geçicem tatilimi bütlerle ziyan etmicem derken finaller ertelendi. sonra 3-4 gün annemi babamı gördüm geldim finale girdik falan. büte kalmadım evet, ama hali hazırda verilmiş bi ödev vardı! yaptım mı, hakkını vererek yapmadım. 15dk da dandirik bi ödev hazırladım. bi sefer de bi şey düşünmeden tatil yapalım diyoruz olmuyor. bugün ciddi ciddi okulu dondurmayı düşündüm. bi dönem gitmesem iyi olabilir. ama kime nasıl açıklıcaksın? sonra bi dönem uzayacak. ne kadar çabuk bitse o kadar iyi derken bu da akıl karı olmuyor tabi. işte tüm bunlara kızdım kızdım, türker de bugün geliyo görebilseydim keşke ama göremicem diye kös kös eve geldim bi güzel erkenden. sonra uyudum ettim sıkıntıdan sinirden. al işte, insan karşılamaya gitmez mi, aklına gelmez mi karşılamak, hani görmek istiyodun, mal mısın? malsın tabi. ne denir başka yani.

arkadaş pms dönemimde falan da değilim yani bu sefer çok başka sinirlendim ya ağlayacam birazdan o olacak. yarın da bi allahın kulunu görmek istemiyorum sinirimi bozma ihtimali olan. ama mecburum. mecbur olmak koyuyo zaten başka bişi yok. çok sinirlendim derhal türk kahvesi içicem maksimum miktarda.