137

blogda yeniliğe gitme kararı aldım. üşenmezsem.

demin de münir özkul izledim, aklıma babam geldi. babam daha da yaşlansa ve zayıflasa işte bu adam. yani bana babamı andırıyor.

babamı özledim yahu. annemi de. eve gitmem lazım ki, bi buraları da özleyeyim. burayı özleme zamanı geldi, içim sıkıldı. tatilimin son günü, bende keyif sıfır a.k.. ben küfretmeye başlayınca susmayı öğrendiğimden bu postu da burada noktalıyorum. esinciğim, ödevi yaptım canım. 15 dakikamı almadı, kopi peyst rulz! iç huzuru bu sayede elde ederim sandım ama o da olmadı. arabam olsaydı ankara'ya gelip seni alacaktım dün fatoşla öyle hayaller kurmuştuk. ama o da yok. zaten benim de nah arabam olur yani. çorabımı unutma, yoksa ben de yemek kursunu unuturum. canım benim.

post anca bitti.