çoğu zaman hayal kırıklığına uğrarım arkadaş ortamlarında. şöyle ki, hani canım sıkılıyor gibi değil de, sanki asıl konuşmak istediklerim söylemek istediklerim olmuyor, dönmüyor gibi.
pazartesi döndü işte. konu önemli değil, üslup önemli. oldu bir şekilde, yakaladık. yakalanabiliyormuş demek ki. adada sahibi meçhul çimlerde ya da kadıköy'ümüzde, ki kendisini ev belledik artık, güzel bir mekanda, güzel insanlarla güzel bir iki çift laf edilebiliyormuş. böyle uzun günlerin yorgunluğuyla gelen uyku da daha tatlı oluyormuş.
bana da tensyuveriyor demek kalıyor sanırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder