200

insanların yalnız kalmaktan bu kadar korkmaları beni şaşırtıyor. zaten bu ara çok şeye şaşırıyorum. misal, aile efradından bazı insanların hakkımdaki düşünceleri. bu oldum olası beni şaşırtmış bir mevzudur zaten. bütün gece oradan oraya koşturup hizmet ettiğin bir iftar daveti sonrasında, herkesle genellenip "bizim kızlarda hiç iş yok" lafına maruz kalmamı bunlara bir örnek olarak gösterebilirim. olaylar çeşitli tabi, herkes her şeye alınır da, insanlar öyle kolay laf söylüyor, öyle kolay karar verebiliyor ki senin hakkında, sen şaşıyorsun. ben mesela o kadar çabuk salak diyemiyorum. ölçüp tartıp sonra diyorum. mesela eğer salaksan sana ağız dolusu salak diyebilirim, bundan aciz değilim, ama bunu ilk anda yapmıyorum. sana şans tanıyorum. kıymetimi bil.

mevzumuz yalnız kalmaktı. son şaşırmalarımdan biri bu. şimdi efenim ben, tek başına, uzun süreler boyu (üniversite ilk 2 yıl) iyi vakit geçirmiş bi insanım. istanbulu bir gps cihazı misali öğrenmemi sağlayan bu huyum sayesinde birçok yer öğrendim, güzel vakitler geçirdim, kafa dinledim, sonra kafamı çok dinleyip kafayı yedim bi ara, sonra mantıklı dinledim toparladım, etsetra. hah şimdi o zamanları çok aramıyorum, çünkü türker var. türker var demek, yanımda fazlalık biri var demek değil artık. yani kendime zaman mı ayırmak istiyorum, kimseyi görmek istemiyor muyum, bu onun için geçerli değil. çünkü yani şimdi bi insan da bi insanın boşuna sevgilisi olmaz. birine boşuna sevgili demezsin yani, sebebi var demek. ıyh illallah dememen lazım. neyse mevzu romantikleşmesin. bana ve sevgili kuzenim berranıma kalırsa, bu insanın doğal ihtiyacı. insan günde 1-2 saat tek başına geçirmek isteyebilir. bu çok normal. bunu yalnız kalmak ya da birilerinden kaçmak olarak algılamak yanlış. hmm, yani yanlış demek de istemiyorum istediğiniz gibi düşünmekte serbestsiniz ama yani bu lüzumsuz bi anlayış olur.

kardeşimin odana kapanıyorsun lafı üzerine dün akşam kendisine verdiğimiz demeçten yola çıkarak yine nutuk atma ihtiyacı hissettim yine. iyi bayramlar.