bak buralardan bir insanın aşık olduğunu öğrendim ve feleğin çemberinden geçmiş, artık kendi aşkı kadar başkalarınınkine de sevinen ve bunla aaayh şeklinde huzurla koltuğuna oturan bir görmüş geçirmiş gibi mutlu oldum. o sebepten biraz duygusal hadi bakalım. kıymetlilerimdendir, zaten öyle çok şiir sevmem ben.
sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı
bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı
siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek
yılların telaşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi
gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı
gecelerde ve yalnız
vermeye az buldunuz
yahut vakit olmadı
-behçet necatigil
skip to main |
skip to sidebar
zora gelince kaçtık.
AKILLI İNSANLARLA KONUŞMAYI SEVERİM. BENDEN AKILLI İNSANLARLA KONUŞMAYI DAHA ÇOK SEVERİM.
2 yorum:
ilk cümleni okudum okudum okudum ama anlamadım. özne nesne yüklem tarzı ayırırsan bi...
cümleyi ögelerine ayırmasam da direk açıklasam?
şimdi şöyle, bazı insanlar var hani kendi yaşamış etmiş de, başkaları yaşayınca böyle sevinir mutlu olur. yaşlı teyze gibi düşün biraz ama yaşlı teyze olmaya lüzum yok. heh işte aynı öyle bir hissiyatla birinin yazdıklarını okuyup böyle mutlandım. şiiri de üstüne alınabilirsin.
Yorum Gönder