AKILLI İNSANLARLA KONUŞMAYI SEVERİM. BENDEN AKILLI İNSANLARLA KONUŞMAYI DAHA ÇOK SEVERİM.



Cuma, Ekim 15

191

bu aralar hangi gezegen nereye gidiyor, hangisi öbürünün üstünden atlıyor bilmiyorum ama hoş olmayan şeyler gördüm. genel olarak gene bi karamsarlık var gibi insanımızın üstünde. ben de boş durmadım, gene bunalıma girdim. kısmetse cumartesi akşamına çıkıyorum.

insanların başına da iyi bi şey gelmedi son zamanda, biraz o yüzden sanırım. benim çemberimin içindekilere bakıyorum, yok yani tamam şükrediyoruz gene çok şükür hastalık gibi büyük sıkıntılarımız yok ama hava da şu anki gibi olunca insan çok müsait sıkılmaya bunalmaya. kapkaranlık yahu ıslak bi de üstelik.

en çok da canımı feysbuk sıkıyor. işte bu cümlemle itiraf ediyorum nasıl lüzumsuz bir halde olduğumu. siz de bi siktir git demişsinizdir bu cümleyi okuyunca. o sebepten, ben şimdi müsaadenizle ekmek almaya gideyim, okulu ektiğim bu güzel cuma gününde bi güzel kahvaltı edelim.
*ha şu son cümlen bile mutlu olma sebebi diyen olursa, kafasına vururum çok net.

2 yorum:

Kurt dedi ki...

Vur o zaman hayatım benim kafama. Kahvaltı olarak tek elimdeki biraz süt ile ıslatılmış mısır gevreği. kalsiyumu demiri fosforu vitamini her şeyi var ama meredin tadı yok...

beyza dedi ki...

alacağım olsun o zaman gelince hatırlat. vurucam çünkü.