181

evime geldim. daha da bayram var demeyin, 9 günlük bayram tatiline duyduğum heyecan bile gitti.
şu an hayata ümitle bakmama sebep olan bu birinci durum haricinde, bir de börgırdan yemek söylemiş onu bekliyor olmamız var, bu da ikinci sebep.
cibinliğimi özlemişim, göt kadar odamı, sığışamayan eşyalarımı, çamaşır sepetimi, salonumuzu, 5 çubuk çeken internetimizi, balkonumuzu, özlemişim.
büşra bilgisayarı ilk açınca kenarda foreca tarafından windows 7ye verilen hava durumu hizmetine baktı ve "bunu da izmit yapmıştım dur istanbul diye değiştireyim, geldiğimiz resmen belli olsun" dedi. ona bile sevindik.

home sweet home muş, bizimki bütün toz alınmamışlığına rağmen bal dök yala be!