180

kendime yeni bir memnuniyetsizlik buldum, saç rengim. pişman oldum itiraf ediyorum, evet tepeden çıkmış beyaz saçlar çok iğrençti ama pişman oldum yine de. her beyaz tenliye koyu renk saç yakışacak diye bir kaide yokmuş. gene de idare eder bi halde, işte akana kadar idare edecek mecburen. mor kafamla bir süre aranızdayım.

kadir gecesi malum, mübarek bir zat olan kardeşimin de doğum günü. o yüzden birazdan kuzen tarafından kavrulan helvaya mum dikeceğiz. şaka bi yana, iyi kandiller.

haberlerde u2 üyeleriyle başbakanın buluşmasını görünce, gözümün açık gitmeyeceğini anladım. bu memleket bunu da gördü, enteresan bi kare hakikaten. günlerdir haberlerde u2 u2 dendiğini duyup da iplemeyen babam bu kareyi görünce şimdi bu adamlar çok mu meşhur dedi, evet görmüyo musun yaşlı başlı tipler dedim. ne iş yaparlar, rok müzik mi dedi, evet dedim. kafa sallayanlardan yani dedi. siz her rokçuyu kafa sallıyo zannediyosunuz dimi dedim, başladım isyana. u2dan girdim, beatlesdan çıktım. clapton var babacım dedim, gilmour amcamız var falan. şaka şaka, yok kafa sallamaz bunlar efendi adamlar dedim kapattım konuyu. rok camiasını savunmakla uğraşamam, yüz karası tipleri açıklayamıyorum gene ben suçlu oluyorum. kafamı da mora boyamışken gerek yok dedim.

bunun dışında, tatil artık bitsin diyorum. canımı sıkan önemli bi iki mevzu dışında iyi sayılırım. havalar dengesizleşti kafama vurdu bi tek o kötü.