AKILLI İNSANLARLA KONUŞMAYI SEVERİM. BENDEN AKILLI İNSANLARLA KONUŞMAYI DAHA ÇOK SEVERİM.



Cumartesi, Nisan 3

151

az önce karnım acıktı. eh insanız normal tabi. hadi dedim dışarıdan söylemeyeyim. hatta bi yemeksepeti turu attım da, yine de iradeli davrandım evde annemin yaptığı bi yemek var bi de yanına pilav yapayım da onu yerim işte daha iyi dedim. demez olaydım. bana beddua etmeyin arkadaş. gerek yok yani. allah benim belamı vermiş zaten. bi insan hiç bi boktan anlamaz mı? pilavı yapamadım ya. pirinçlerin her biri kafam kadar oldu. tuz desen, döktüm döktüm döktüm yüz bin kere, gene tuzsuz olmuş. bi gariplik böyle bi saçma sapan görüntü ki anlatamam. olmadı yani. ha yedim o ayrı, yenmeyecek gibi değil. ben öyle çok ayırt etmem gurmelik yapmam o sebepten yenir yani berbat değil. ama işte bi kere canım sıkıldı. neyse ki, bugün de karnımız doydu çok şükür.

sabahtan beridir de bi geyiğe bağlamak falan var ki başımda sormayın. yani bak üstteki paragraf da misal. olay var ama bi kgrg hal ve tavırları, bi gülüp geçmeler de var yanında. bi de ateroskleroz çevirisi yapıyorum ikisi birden dadından yinmiyor.

.





Hiç yorum yok: