88

kırolarla dolu bir apartmanda şeytanlı metal müzik dinlemenin dayanılmaz hafifliği konulu bir kısa film çekebilirim. sadece sesten ibaret olabilir.

en son ne zaman karşıya geçtiğimi unutmuştum. bugün artık canıma tak etti, gittim bindim vapura. anam, karaköy vapuru doluydu, eminönü vapuru mahşer yeriydi mübarek. lanet olsun didim kadıköy'e geri inince. iki satır keyfimin içine etmeseler olmaz.

özcan deniz'in son klibini izleyin.

not: 88, ilköğretim numaram idi.