222

sanırım çok açtım arayı yine. oluyor böyle. vakitsizlikten değil de, demek ki yazacak kıymetli iki kelamım yok imiş. hep sizi düşünüyorum sevgili okur. bullshit okumayın diye.

keyfim yok elbette ki yine. çok nankörüm he, hep keyifsizken gelip yazıyorum.
çok da alınganım biliyorum. ama yapacak bişi yok. şimdi mesela, sen benim canımı sıkacak bişi yaparken kendini haksız görmüyorsun ya, eh ben de buna alınırken kendime yok canım ben de çok alınganım yahu der miyim? demem. o tıynette kaç tane babayiğit tanıyosunuz ki? getirin ben de tanışayım.

sonracıma, hayvan gibi yiyorum. tvde gülben ergenin programında cilt bakım uzmanı kadın, cildini herkes kendi bilir dedi. o bi tanecik ceviz yiyince hemen sivilcesi çıkıyomuş. ben de cildimi tanımak için bi torba çikolatalı abur cubur aldım. onları yedim dünden beri. bakalım nolacak diye bekliyorum. eğer semptomlar görürsem, bu sefer aldığım ürünleri cinslerine göre ayırıp, hepsini birer haftaya yayacağım ve teker teker aynı ürünü bi hafta boyunca yiyeceğim. bakalım hangisi dokunuyor diye. cin gibiyimdir nazar değmesin.

ayrıca uzun süredir yüzümdeki solgun pürüzsüzlüğe öyle alışmışım ki, an itibariyle dudağımın üstündeki yara beni baya sinir ediyor. daha evvelden koymazdı o kadar. şimdi sinirliyim.

bu kadar. daha ne yesem diye düşünüyorum. önerisi olanlar buraya yazsın.